Achtergrond
De voorbije jaren hebben we een specialisatie opgebouwd in het behandelen van seksverslaving en pornoverslaving.
We merken hoe langer hoe meer dat dit een problematiek is, waar velen mee te kampen hebben en we enkel nog maar het topje van de ijsberg zien. We vinden het belangrijk om inzichten (herkennen, begrijpen) te bieden rond seks- en pornoverslaving en te behandelen vanuit een biologisch, psychologisch en sociaal perspectief. Dit doen we via een uniek model, dat reeds langer in Groot-Brittannië wordt toegepast en zijn effectiviteit ruim bewezen heeft.
Veel mensen zijn zich niet bewust dat ze verslaafd zijn tot het punt dat ze beseffen wat een impact dit heeft op verschillende levensgebieden zoals relaties, vriendschappen, werk etc. Verder kunnen concentratiestoornissen en seksuele disfuncties ontstaan, alsook het verliezen van een normatieve seksbeleving.
Een van de meest voorkomende misvattingen over seks en pornoverslaving is dat het gekoppeld is aan seksueel verlangen. In onze klinische ervaring, ondersteund door een groeiend onderzoek, is seks- noch pornoverslaving hetzelfde als een hoge seksuele drang. Het motief is uiteindelijk ontsnappen aan de werkelijkheid en trachten te genieten van de opgewonden hersentoestand. In vele gevallen worden trauma en of bindingsproblematiek erkend als onderliggende oorzaken.
Een belangrijke speler op vlak van diagnostiek is het ICD (International Classification of Diseases), ontwikkeld en jaarlijks herzien door de WHO. Ook zij hebben In 2019 deze problematiek dan eindelijk als dusdanig erkend.