Ontstaansgeschiedenis

Ongeveer een 30 jaar ben ik werkzaam binnen de verslavingszorg en heb me de afgelopen jaren toegelegd op het behandelen van seksverslaving en pornoverslaving, Vanuit de praktijkervaring kunnen we stellen dat velen te kampen hebben met deze vorm van verslaving, een problematiek waar we enkel nog maar het topje van de ijsberg hebben gezien. We vonden het hoognodig om het taboe te doorbreken voor de grote groep van mensen die dagelijks in gevecht leven met dit onderkend en gestigmatiseerd probleem, de kans te geven om te stoppen met vechten en op herstel naar een leven in vrijheid, innerlijke rust en een nieuwe verbondenheid met zichzelf en anderen. Seksverslaving is niet alleen een taboe, het lijkt zelfs niet te bestaan en wordt doodgezwegen. Als het woord seksverslaafde of seksverslaving al ter sprake komt, wordt er in vele gevallen lacherig over gedaan, en/of insinueert men dat het te maken heeft met een extreem libido of wordt het afgeschilderd als pervers.

Dit type verslaving blijft onderbelicht en sterk gestigmatiseerd, waardoor de drempel naar hulpverlening hoog ligt. Seksverslaving gaat niet over een hoog libido, maar over het dwangmatig gebruiken van seksueel gedrag als een manier om emotioneel lijden te verlichten. In een wereld waarin pornografie, datingapps en online seksinstanties altijd binnen handbereik zijn, groeit deze problematiek razendsnel en wordt het steeds moeilijker om eraan te ontsnappen.

We hebben gezien dat er binnen het verslavingslandschap een verschuiving plaats heeft gevonden. Terwijl “verslaving” van oudsher geassocieerd wordt met problematische overconsumptie van drugs en/of alcohol, heeft het ontluikende neurowetenschappelijk onderzoek op dit gebied ons het begrip van verslaving over de laatste decennia veranderd. Het is nu duidelijk dat verschillende gedragingen, die herhaaldelijk de belonings-, motivatie- en geheugencircuits versterken, allemaal kunnen leiden tot verslaving .

Veel mensen met een seksverslaving voelen zich gevangen in een vicieuze cirkel van schaamte, geheimhouding en verlies van controle. Ze ervaren innerlijk conflict en lijden in stilte, uit angst voor de impact op hun relaties, werk en eigenwaarde. Ze willen stoppen, maar slagen er niet in om blijvende verandering te realiseren. De schaamte en het oordeel van de buitenwereld maken het nog moeilijker om hulp te zoeken.

Vanuit onze praktijkervaring kunnen we stellen dat we enkel nog maar het topje van de ijsberg hebben gezien en dat er een slapende reus onder onze samenleving ligt. De gekende substantieverslavingen zijn in de meeste gevallen inefficiënte coping mechanismes om te ontsnappen aan een depressieve toestand, psychisch lijden en/of om te compenseren voor het onvermogen om zijn of haar eigen emoties autonoom te reguleren. Op dezelfde manier is compulsieve omgang met seksuele gedachten, acties en pornogebruik vaak een destructief coping mechanisme met desastreuze gevolgen voor zichzelf en de omgeving. Door de technologie-boom die sinds de Jaren ’90 opmars maakt heeft hebben mensen instant access tot dating & sex apps, online prostitutie, chat-en cam websites en pornografie, waardoor deze vorm van gedragsverslaving zich aan het transformeren is van een sneeuwbal naar een heuse lawine.

Vanwege de clichés en de stigmatisering blijven velen gevangen in de cirkel van verslaving. Terwijl alle verslavingen nog steeds worstelen met een zeker stigma is seksverslaving de kampioen. Seks- en pornoverslaving worden nog steeds op grote schaal verkeerd begrepen en zijn gehuld in geheimhouding en schaamte. Het vergt dus veel moed en doorzettingsvermogen om hierbij naar hulp op zoek te gaan.